ذوب شدن يخهاي قطبي و بالا آمدن سطح دريا
ذوب شدن يخهاي قطبي و بالا آمدن سطح دريا از مهم‌ترين و نگران‌كننده‌ترين پيامدهاي تغييرات اقليمي هستند كه ناشي از گرمايش جهاني است. قطب شمال (اقيانوس منجمد شمالي و سرزمين‌هاي اطراف) و قطب جنوب (قاره جنوبگان) داراي حجم عظيمي از يخ و برف هستند كه به عنوان "تنظيم‌كننده‌هاي دماي زمين" عمل ميكنند. با افزايش دماهاي جهاني ناشي از انتشار گازهاي گلخانه‌اي، اين ذخاير عظيم يخ با سرعت فزاينده‌اي در حال ذوب شدن هستند، كه پيامدهاي جدي براي اكوسيستم‌هاي قطبي و جوامع ساحلي در سراسر جهان دارد.
ذوب شدن يخچال‌هاي طبيعي و ورقه‌هاي يخي بزرگ در گرينلند و جنوبگان، منبع اصلي بالا آمدن سطح دريا است. اين فرآيند به دو شكل رخ مي‌دهد: اول، ذوب شدن يخهاي روي خشكي به طور مستقيم به افزايش حجم آب اقيانوسها منجر مي‌شود. دوم، آب گرم‌تر اقيانوسها منبسط مي‌شود (انبساط حرارتي)، كه اين نيز به بالا آمدن سطح دريا كمك مي‌كند. اين دو عامل با هم، به طور پيوسته سطح دريا را افزايش مي‌دهند و تهديدي جدي براي شهرهاي ساحلي، زيرساخت‌ها و اكوسيستم‌هاي ساحلي مانند تالاب‌ها و صخره‌هاي مرجاني ايجاد ميكنند.
پيامدهاي بالا آمدن سطح دريا گسترده و مخرب هستند. مناطق ساحلي كم‌ارتفاع در معرض خطر سيلاب‌هاي مكرر و شديدتر، فرسايش سواحل، نفوذ آب شور به آب‌هاي زيرزميني و زمين‌هاي كشاورزي، و از دست دادن زيستگاهها قرار ميگيرند. ميليون‌ها نفر در سراسر جهان، به ويژه در كشورهاي جزيره‌اي كوچك و دلتاهاي رودخانه‌اي پرجمعيت، در معرض خطر آوارگي و از دست دادن معيشت خود هستند. اين پديده همچنين بر زيرساخت‌هاي حياتي مانند بنادر، فرودگاه‌ها و سيستم‌هاي فاضلاب تأثير ميگذارد و هزينه‌هاي اقتصادي و اجتماعي قابل توجهي را به دنبال دارد.
مقابله با ذوب شدن يخهاي قطبي و بالا آمدن سطح دريا نيازمند تلاشهاي جهاني براي كاهش انتشار گازهاي گلخانه‌اي و گذار سريع به اقتصاد كم كربن است. علاوه بر اين، جوامع ساحلي بايد استراتژي‌هاي سازگاري را اتخاذ كنند، از جمله ساخت ديوارهاي دريايي، بازسازي تالاب‌ها و جنگل‌هاي مانگرو، و برنامه‌ريزي براي جابجايي در صورت لزوم. اين اقدامات همزمان، به ما كمك مي‌كند تا با اثرات اجتناب‌ناپذير اين پديده مقابله كرده و آيندهاي پايدارتر را تضمين كنيم، اگرچه جلوگيري از كل اين فرآيند ديگر ممكن نيست و تنها مي‌توان سرعت آن را كاهش داد.
برچسب: ،